Χωρίς Τίτλο ΙΙ

Ένα παιχνίδι άρχισε με κέφι και με μπρίο

με λέξεις πρόχειρες και απλές

και καφεδάκι κρύο

το σκηνικό είχε και φως

όχι φτιαχτό, μα φυσικό,

δίχω φοβίες και ενοχές, μα φυσικά προσωπικό.

Λόγια που δεν μπορείς να πεις

κάπου κρυμμένα για καιρό,

σε μια άκαιρη στιγμή, σου κατεβαίνουν στο φτερό.

Το περιβάλλον είναι ζεστό,

αυθόρμητο, μεθυστικό,

η ώρα πέρασε, μα αδιαφορώ, είναι ταξίδι φανταστικό.

Η εξουσία κι η φαντασία

είναι σε κρύπτη του μυαλού,

ψάξε, ψάξε δεν θα το βρείς, το παραμύθι είναι αλλού

ο κύκλος είναι ποιητικός,

δίχως κανόνες, εθιστικός,

το γύρω-γύρω δεν σταματά, αφού δεν είναι περαστικός.

Φρίξος Ροφός