Έρωτας σε λίγες γραμμές

Τσεκ-ιν με εισπνοή δυνατή

και επακόλουθο την απογείωση,

σε σύννεφα λευκά και ροζ πηδάς,

σε έκσταση, έντασης υπέρτατης!

Όλες οι αισθήσεις άγρυπνες,

όμως το στομάχι βουλιάζει,

δεμένο με πέτρα στο λαιμό.

Όταν οι πίκρες είναι συνοδός,

μνήμη πόνου δεν υπάρχει,

σύγκριση να κάνεις δεν μπορείς…

Κι ούτε σε νοιάζει, πιο πριν,

τι άλλο έχει πονέσει!

Τέλος! Με μοναξιά διπλή την αϋπνία

και στο κρεβάτι δέσμιος,

αδύνατο να σηκωθείς ξανά ψηλά…

Αρνείσαι να ξαναπεράσεις  το τσεκ-ιν,

όμως είναι η εισπνοή,

που κάνει τα καθημερινά μοναδικά…

…και ενστικτωδώς την αναζητάς…

Νεκτάριος Κουρέας

Κυκλική διαδρομή

Βαθύς, απόμακρος ο συριγμός του ανέμου
σαν το αγκομαχητό του πένητα διαβάτη
σ'εκείνη τη γωνιά μού έδειξες το χάρτη
που είχε πάνω δάκρυ πλανεμένου.

Στο βάθος δεξιά το ρυπαρό σοκάκι
εκεί σου άρεσε που ξέπλενες του πάθους το μεράκι
τρίξιμο άγαρμπο ακούστηκε, πετάγονται οι γειτόνοι
ο αναστεναγμός του έρωτα τη νύχτα τους στοιχειώνει.

Άλκης Πεοπήδας

we are all rich

στιγμιότυπα εθελοντικής, μαχόμενης πλουτοκρατίας...  

εδώ, αγνοί σαν το λευκό, διαδηλωτές συμπαραστέκονται στους Έλληνες τραπεζίτες

εδώ, λίγα μέλη του black block, προηγούνται του πολυάριθμου light blue block,
 που διαδηλώνει  για τα δικαιώματα των Ελλήνων εφοπλιστών

εδώ, ο θεαματικός, σκληρός πυρήνας της ευρωζώνης 

Ο ζυγός

Η χαρά και η λύπη έχουν μια
σιωπηλή φωνή και 
μ΄ αυτή μάς μουγγίζουν στο αυτί.


Η πατρίδα και η ξενιτιά
σ΄ ένα ζυγό που συνεχώς αλλάζει πλευρά.
Αλήθεια
ποια είναι πιο πικρή ή πιο γλυκιά;
Το σκοτάδι και το φως
δυο στοιχεία που πάντα συμβαδίζουν.
Να τ΄ αγγίξεις όμως δεν μπορείς
και είναι αβάσταχτα όταν
επικρατούν ολοκληρωτικά το ένα ή το άλλο.
Αφού έτσι ή αλλιώς το
άπλετο φως ή το απέριττο σκοτάδι
σε τυφλώνουν και τα δύο.
Έτσι ο ζυγός του σκοτεινού φωτός
ή του φωτεινού σκότους μας ορίζει.


Έτσι είναι η φύση μας
ποτέ να μη χαιρόμαστε
ποτέ να μη γευόμαστε
τα στοιχεία γύρω μας αυτούσια.
Αλλά ισορροπημένα σ΄ ένα ζυγό
να προσθέτουμε και ν΄ αφαιρούμε 
το περιττό
το αλάτι και το γλυκό
στο πιάτο των αισθήσεών μας.



Φάνης Κλούνης

Το φιφυλάκιο

Εγκλειστος σας μιλα μετα απο καιρο
Εγκλειστος και το ονομα το δικαιολογω
Παλι φετος στο μικρο φυλακιο
Με τσιγαρακια στο θησαυροφυλακιο


Τι θα φαω σημερα? μπιφτεκι η φασολαδα?
Γαμω το ΔΝΤ!Παλι κουραμανα!
Γαμω και τα χακι!
Αντε ξυρισου και γρηγορα στον διοικητη!


Μοναχος θα μεινω,θα παω στο Βατοπεδι
Δεν ειναι αυτοι στα ονειρα μου τροχοπεδη
Μα σαν φυγει απο την βουλη το μικρο το αποπαιδι
Σαν τον Κολοκοτρωνη θα φωναξω
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Η ΑΛΑΤΟΣ!




Κλέων Έγκλειστος