Χωρίς Τίτλο Ι

Πέντε λεπτάκια ξόδεψα να γράψω ένα στίχο
κι αφού δεν τα κατάφερα ζωγράφισα ένα τοίχο
και μόλις το τελείωσα το έριξα στον ύπνο
και είδα όνειρο τρελό πως ήμουνα σε δείπνο


Ενώ σε όλους έδιναν δύο αυγά μελάτα,
η Σγουρομμάλη η Πορφυρή έτρωγε σοκολάτα,
η Φλώρα Τσόφλη ήταν εκεί, σίγουρα μεθυσμένη,
αφού στους άλλους φώναζε ¨χορέψτε, κοιμισμένοι!¨


Ω και να στα ξαφνικά ο Έγκλειστος ο Κλέων,
αφού τους μπάτσους γλίτωσε μας λαχανεύει πλέον
και μες την κάπνα τη πολύ, η Μαίρη η Ντουμάνη,
σαν κάτι να ψαχνε θαρρώ, λες να τανε χαρμάνι;


Να ο οικοδεσπότης μας, το ψώνιο της παρέας,
το όνομά του είναι απλό Νεκτάριος Κουρέας.
Φρίξος Ροφός ο ποιητής με κλασσική παιδεία
και η σημερινή βραδιά ποιητική αηδία!


Φρίξος Ροφός

Αταίριαστα δεμένα

Άσπρα τα χιόνια στα βουνά
με τα μικρά σπιτάκια
από την πόλη έρχομαι φοράω τακουνάκια!

Μπρος γκρεμός και πίσω κρέμα
χώμα δεν γίνεται το αίμα
όποιος βρεγμένος βγει στη μάχη,
σίγουρα αύριο θα χει συνάχι!

Άννα Γιάσου (ποιητική συλλογή χειμώνας 2011)

Εισιτήριο

Με φωνή σαν να βγήκε από το κενό είπε:
"Ένα εισιτήριο παρακαλώ".
Στα τέσσερα το δίπλωσε, η θέση του είναι η τσέπη.
Μπήκε στο τρένο το παλιό, θα το έλεγα και χρέπι,
δίπλα σε κάποια έκατσε με επιχείλιο έρπη.
Είναι από τις φορές που ο ελεγκτής δεν θα εμφανιστεί
και το εισιτήριο δεν θα σκιστεί
θα καταλήξει σπίτι και θα το αναζητήσει
μιας και το φιλτράκι θα αντικαταστήσει.
Το χορμαδάκι είναι καλό, συνέχεια θα γυρίζει,
θα φέρνει γέλια, κάψιμο και υπογλυκεμίες.
Κάνει το νου να ΄ναι βαρύς, βραδείας καύσης και αδρανής.
Το βλέμμα του από ώρες είναι χαμένο
και ας το παίζει γκόμενος με στυλ εκλεπτυσμένο.
Σε ένα εισιτήριο του ΗΣΑΠ
τούτο είναι γραμμένο
και αφορά όλους μας ή κάποιον συγκεκριμένο.

Φλώρα Τσόφλη

Ανέμπνευση

Χάθηκα μες της ποίησης το βάθος
Τον πάτο πλέον άγγιξα με πάθος
Για να τιμήσω το πορφυρό όνομά μου
Το νου μου στίβω μα δε βγαίνει η μιλιά μου

Και ο Κουρέας τον κύκλο λέει θα απλώσει
Θα με γραπώσει; Θα με μαγκώσει;

Κυλίστικα σε πράσινο γρασίδι
Μύριζε ξύλα και σκατά κοπρίτη
Έπεσα με ζήλο στο τετράδιο
Μα οι γραμμές του μείναν άδειες σαν ναυάγιο!

Και ο Κουρέας τώρα μιλάει και λατινικά
Λέτε να πάει για πάπας τελικά; 

Πορφυρία Σγουρομάλλη

Άνω Ποταπών

Αλλάζουμε τα ονόματα, κανείς να μη μας ξέρει,
τον Ασωπό τον ποταπό ο μπάφος μας τον καίει,
δεν είμαστε εμείς για τέτοια κολυμπήθρα,
εμείς μυρίζουμε χορμά και όχι σαν μυζήθρα.

Οι ποταποί είναι μαζί, τα πάντα κυβερνάνε,
ρουφιάνους γεμίσαμε παντού κι οι κάμερες τραβάνε, 
έξω φαιδρών με κάνανε, δεν είμαι σαν κι εκείνους
τον κύκλο αυτό, διάσημο, θα κάνω με τους ¨λίγους¨!

Οι ¨λίγοι¨ είναι καλοί, ονόματα με χάρη,
με νόημα, καταγωγή και όχι από τον Άρη,
με όπλο τους το νου, τη φαντασία, τη πάλη,
όλα θα τα νικήσουνε σε φεύγα – παραζάλη.

Το μάνα εξ ουρανού γι άλλους έχει τελειώσει,
τα θαύματα που πίστεψαν σαν χιόνι έχουν λιώσει,
η πίστη όμως είναι αλλού, τα κόβει και τα σπάει
και οι λειψές-χοντρές, γινάν ψιλές…πολλές...και ο Χριστός κοιτάει


Νεκτάριος Κουρέας