Ανέμπνευση

Χάθηκα μες της ποίησης το βάθος
Τον πάτο πλέον άγγιξα με πάθος
Για να τιμήσω το πορφυρό όνομά μου
Το νου μου στίβω μα δε βγαίνει η μιλιά μου

Και ο Κουρέας τον κύκλο λέει θα απλώσει
Θα με γραπώσει; Θα με μαγκώσει;

Κυλίστικα σε πράσινο γρασίδι
Μύριζε ξύλα και σκατά κοπρίτη
Έπεσα με ζήλο στο τετράδιο
Μα οι γραμμές του μείναν άδειες σαν ναυάγιο!

Και ο Κουρέας τώρα μιλάει και λατινικά
Λέτε να πάει για πάπας τελικά; 

Πορφυρία Σγουρομάλλη