Στην Αθήνα περνούσα φίνα,
έπινα σαμπάνια, είχα ξεχάσει τη ρετσίνα,
μα ήρθε η στιγμή της κρίσης και με 'πιασε η πείνα!
Γύρισα εκεί που σπούδασα, στο εκτός-ευρώ Λονδίνο,
εκεί που έμαθα εκτός ¨καρδάρας¨ να μη χύνω,
όμως και εδώ πλέον, σαν μπαόγκι (τον) πίνω!
3 σχόλια:
Aντε και στα παρατράγουδα.
Αγαπητέ ανώνυμε αναγνώστη,μην είσαι τόσο σκληρός στα σχόλια σου.Εντάξει δεν είναι και για νόμπελ,άλλα είναι μια προσπάθεια,ερασιτεχνική,από καθημερινούς ανθρώπους.Αρκετά σκληρά μας συμπεριφέρονται τελευταία,ας το διασκεδάσουμε και λίγο,έστω και έτσι.Αλληλεγγύη στους ερασιτέχνες του διαδυκτίου.Απλά κι εγώ ένας ανώνυμος αναγνώστης.
δεν είναι για νόμπελ, αλλά για ένα τουμπα-λίμπρε είναι! λευτεριά στα παρατράγουδα!
Δημοσίευση σχολίου