Βαθύς, απόμακρος ο συριγμός του ανέμου
σαν το αγκομαχητό του πένητα διαβάτη
σ'εκείνη τη γωνιά μού έδειξες το χάρτη
που είχε πάνω δάκρυ πλανεμένου.
Στο βάθος δεξιά το ρυπαρό σοκάκι
εκεί σου άρεσε που ξέπλενες του πάθους το μεράκι
τρίξιμο άγαρμπο ακούστηκε, πετάγονται οι γειτόνοι
ο αναστεναγμός του έρωτα τη νύχτα τους στοιχειώνει.
σαν το αγκομαχητό του πένητα διαβάτη
σ'εκείνη τη γωνιά μού έδειξες το χάρτη
που είχε πάνω δάκρυ πλανεμένου.
Στο βάθος δεξιά το ρυπαρό σοκάκι
εκεί σου άρεσε που ξέπλενες του πάθους το μεράκι
τρίξιμο άγαρμπο ακούστηκε, πετάγονται οι γειτόνοι
ο αναστεναγμός του έρωτα τη νύχτα τους στοιχειώνει.
Άλκης Πεοπήδας
2 σχόλια:
Εξαιρετικό, δεν χορταινω να το διαβάζω!
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια ανώνυμε αναγνώστη,σου αφιερώνω το ποίημα.
Δημοσίευση σχολίου