Που πάνε οι κάλτσες όταν χάνονται στο πλυντήριο;

Που πάνε οι κάλτσες όταν χάνονται στο πλυντήριο;

 Μήπως περνούν μέσ’ από σύρματα και καλώδια,

Σ’ένα διαστρικό ταξίδι σ’άλλους κόσμους και πλανήτες

Θέλοντας να ξεφύγουν απ’τη μίζερη ζωή τους

Έτοιμες για περιπέτειες και νέες εμπειρίες;

Μήπως κρύβονται κάτω από σεντόνια και πετσέτες

Με αγωνία να ξεφύγουν απ’το ταίρι τους

Και να μείνουν στα κρυφά μες στο καλάθι

Για ένα ραντεβού με τον παράνομο εραστή τους

Για λίγες μέρες ή έστω ώρες ως το επόμενο πλυντήριο;

Μήπως αφήνονται να πετάξουν στον αέρα

Στην πλάτη ενός χελιδονιού

Για πρώτη φορά ελεύθερες στον κόσμο,

Που ως τώρα κοίταζαν μόνο από μακριά

Κρεμασμένες στο σχοινί της μπουγάδας;

Μήπως απλά θέλουν να μείνουν λίγο μόνες,

Ζητούν το χρόνο για τον εαυτό τους,

Κλείνονται μέσα και δεν θέλουν να μιλήσουν σε κανέναν,

Θέλουν μόνο να ξεκουραστούν και να σκεφτούν

Γιατί κουράστηκαν απ’την πολυκοσμία και τις κοινωνικές εκδηλώσεις;

 Ή μήπως τελικά ξεμένουν στο καλάθι από λάθος

Θλιμμένες που τις χώρισαν από το ταίρι τους

Ζουν μες στην αγωνία μήπως χαθούν για πάντα,

Και ανυπομονούν να έρθει κι η σειρά τους να πλυθούν,

Να κρεμαστούν και πάλι στο συρτάρι να μπουν,

Για να σμίξουν με το ταίρι τους, να πέσουν στην αγκαλιά του

Και να του πουν, ποτέ ξανά μη μ’αφήσεις…

Πορφυρία Σγουρομάλλη