Μια φορά κι έναν καιρό είχα μια φίλη που ήταν ροζ, ήτανε πολύ καλή και πάντα βολική. Έκανα λοιπόν το λάθος και την άφησα η χαζή, έλα όμως στη γωνιά που παραμόνευε βιαστής...Μου την τρύπησε ο τρελός, μου την χτύπησε εμπρός και στο τέλος την πέταξαν και από τον τρίτο χωρίς φως...Έκλαψα πάρα πολύ, αλλά εμφανίστηκε εκεί ένας από μηχανής θεός, που ήτανε και καραφλός! Μου την πήρε από τα χέρια για να φτιάξει την πληγή και από τότε αγνοείται και αυτός και αυτή. Εμφανίστηκε ξαφνικά και μου είπε είναι καλά, αλλά έλα που εγώ είδα σφάλμα τρομερό! Ήταν βλέπετε μικρό και τελείως άκομψο, χαζό και φυσικά δεν ήταν ροζ. Αφού φώναξα πολύ, έσκασε μύτη μια σωστή, μόνο που αντί για ροζ, ήτανε λιγάκι γκρι. Δεν πειράζει είπα εγώ, αφού είναι βολική, την αγκάλιασα πολύ και την πήγα σπίτι με ταξί!
Μαίρη Ντουμάνη
1 σχόλιο:
Ena eksoxo deigma poiitikou istrou pou mesa apo sourealistikes perigrafes prosferei ston anagnwsti ti dinatotita tis aytokritikis, tis taytisis kai tis litrwsis mesa apo mia spasmeni roz valitsa. Sigharitiria !!!
Δημοσίευση σχολίου